باند بازی برخی اعضای حلقه ها را چگونه کنترل کنیم؟

آنچه که از کلمه باند بازی برداشت می‌شود، موردی است که در بعضی از حلقه‌های صالحین و به طور کلی در هر مجموعه‌ای که عدّه‌ای در کنار هم به عنوان یک گروه یا کلاس درس فعالیت می‌کنند، به چشم می‌خورد.

توضیح آن اینکه: گاهی در یک گروه، چند نفر که رفاقت و صمیمیت بیشتری با یکدیگر دارند و معمولاً از نظر اجتماعی هم از روابط عمومی‌ بالاتری برخوردار هستند، خود به خود یا با قصد و توجه به صورت یک باند و گروه ویژه در دل آن گروه یا حلقه تبدیل می‌شوند و باقی اعضای آن گروه و مجموعه، تحت تأثیر روابط این چند نفر خاص قرار می‌گیرند به طوری که این افراد سعی می‌کنند نظرات و تصمیم‌گیری‌ها را به نفع خود جلب کنند و حتی بعضی از نظرات و تصمیمات خود را به باقی اعضای مجموعه تحمیل کنند.

مشکلات جنسی اعضای حلقه

اگر مربی یا سرگروه به مشکلات جنسی یکی از اعضای حلقه آگاهی پیدا کرد چگونه میتواند به او کمک کند؟

اگر شما به عنوان سرگروه یا مربی حلقه هستید، در چنین مواردی ابتدا باید سعی کنید که با کم‌توجهی و کنایه‌وار، او را متوجّه اشتباه خود کنید و تا جایی که امکان دارد به‌طور مستقیم با او در این مورد مواجه نشوید؛ زیرا باید حریم مطرح شدن چنین گناهانی تا حدّ امکان، بین مربی و اعضای حلقه شکسته نشود و حتی به همین اندازه نیز برای متربّی عادی نشود. البته اگر این مرحله تأثیری نداشت و نتیجه مطلوب حاصل نشد، باید به مرحله بعد روی آورید؛ یعنی سراغ صحبت‌های خصوصی و مشاوره‌ای بروید، یعنی از موضع نرم و خیرخواهانه با او صحبت کنید و از آسیب‌‌ها و پیامدهای مخرّب این گناه در دنیا و آخرت، برای او بگویید. باید مواظب بود که در این مرحله هرگونه برخورد تند و خشن می‌تواند تأثیر معکوس داشته باشد؛ یعنی باعث لجاجت و سرسختی بیشتر فرد شود.

محبت و نرمش

یکی از بهترین صفات و خصلت هایی که باید یک مربی لایق در حد وسیعی از آن برخوردار باشد ،مهر ومحبت به متربی است تا بدینوسیله متقابلاً محبت آن ها را به خود  و نیز به درس خویش جلب نماید. مربی سختگیر از نظر اخلاق ، حس گریز متربی را برمی انگیزد وموجب می گردد که او ازاصل تربیت و آموزش نیز گریزان گردند.

روش مدیرت و تعامل سرگروه

نقش سرگروه

در شجره طیبین صالحین مهمترین بلکه اساسی ترین نقش تربیتی را جناب سرگروه داره. سرگروه صفر تا صد مطالب تربیتی را باید مدیریت بکنه. اینجاست که ما باید با نقش مدیریتی جناب سرگروه در یک گروه تربیتی و یک حلقه صالحین بیشتر آشنا بشیم. به نظر می رسه که مهمترین نقش مدیریتی جناب سرگروه نسبت به یک گروه تربیتی دو تا مطلب هست در حوزه مدیریت تربیتی. یکی شناسایی نیروهاست و دومی برنامه ریزی؛ به چه معنا؟ به این معنا که یک سرگروه باید نیروهایش را از تمام لحاظ شناسایی بکنه یعنی ظرفیتهای وجودی شون را محدودیتهای وجودی و بعضا ژنتیکی و محیطیش را، استعدادهای خدادادی چه استعدادهای عمومی و چه استعدادهای خاص و اختصاصی اون شخص را، نقاط قوت این شخص و نقاط ضعف این شخص را باید بشناسد. بعد از شناسایی این مطالبی که محضر مبارکتون بیان شد، مهمترین نقش مدیریتی جناب سرگروه، برنامه ریزی جهت شکوفا شدن استعدادها، تقویت نقاط قوت، از بین رفتن نقاط ضعف و قرار گرفتن این نیرو و این متربی که در این حلقه در حال شرکت است، برنامه ریزی کنیم جهت شکوفایی اون استعدادهاش و حرکت به سمت اون استعدادهایی که داره. اینجاست که این میشه نقش مدیریتی یک سرگروه.

روش های مخاطب شناسی

روش های مخاطب شناسی
برای شناخت مخاطب، راه‌های متفاوتی وجود دارد که با آن می‌توان با روحیات و خلقیات مخاطب آشنا شد. برخی از این راه‌ها عبارتند از:
1) روش مشاهدة طبیعی
در این روش، سرگروه با مشاهدة رفتار و پاسخ‌های فراگیر، دورنمایی از شخصیت مخاطب را کشف می‌کند.البته تفسیر دیده ها و مشاهدات نباید با دخالت سلیقه‌های شخصی صورت بپذیرد. با این روش می‌توان برخی از قلمروهای مخاطب شناسی را کشف کرد، مانند؛ قلمرو مسایل زیستی، عاطفی، روانی و قلمرو تفاوت‌های فردی. وقتی سرگروه یا مربی مسأله‌ای را در حلقه تربیتی طرح می‌کند، از راه مشاهدة طبیعی، نحوة مواجهه متربیان را در برابر مسئله مطرح شده  در می‌یابد، مثلاً:‌ یکی از طرح این مسئله مضطرب و پریشان و دیگری خرسند و خشنود می‌گردد، از این راه می‌توان پی برد که متربیان چه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند.

مخاطب شناسی

مقدمه
اساساً آگاهی از فرایندهای شناختی اعضای گروه های تربیتی، از ضروری‌ترین وظایف سرگروه ها و مربیان است. چرا که فرایند رشد فراگیر، علایق، میزان انگیزش،‌بلوغ عاطفی، سوابق اجتماعی و تجارب گذشته او از عواملی هستند که همواره بر روش کار مربیان تربیتی اثر می‌گذارند. لذا هرگاه مربی تصور کند بدون آگاهی از فرایند رشد ذهنی، عاطفی و اجتماعی فراگیران می‌تواند در انجام وظایف تربیتی خویش موفق باشد دچار اشتباه شده است. یکی از شاخه‌های مهم علم روان‌شناسی، روان‌شناسی تربیتی است که رسالت اصلی آن به کار بستن قواعد و یافته‌های مختلف روان‌شناختی در فرایند تعلیم و تربیت بوده و از محورهای اساسی آن بحث از «ویژگی‌های تربیت شونده» یا «یادگیرنده» است. این محور که ما از آن به «مخاطب شناخت» یا «مخاطب شناسی» یاد می‌کنیم، ارتباط مؤثر با متربی و یادگیرنده را سهل و آسان می‌سازد و از دشواری‌های تربیت و آموزش می‌کاهد.و باعث کمتر شدن مخاطرات فعالیت های تربیتی و آموزشی حلقه های تربیتی می شود. چرا که حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) مى فرماید: «هر که بدون دانش وارد کارى شود بیشتر مایه فساد است تا اصلاح...»
این درس در پی تأکید بر شناخت مخاطبان از ابعاد مختلف قبل از تربیت و آموزش است به این امید که سرگروه ها و مربیان محترم بر اساس ظرفیت و ظرافت آنان تربیت و آموزش را پی ریزی نمایند.