در شب اردوی تفریحی به علت مشکلات مالی، اردو برنامه منتفی شد. چگونه این اتفاق را به اعضای مجموعه اطلاع دهیم؟
در شب اردوی تفریحی به علت مشکلات مالی، اردو برنامه منتفی شد. چگونه این اتفاق را به اعضای مجموعه اطلاع دهیم؟
در چنین اتفاقاتی آنچه که مهم است، آن است که مدیران مجموعه باید به
گونهای برنامهها و مراسمات را اجرا کنند، که اعضای مجموعه، خود را ملزم
به اجرا و برگزاری آنها بدانند، و با ورود به فعالیتها، نسبت به نواقص و
مشکلات مجموعه مسئولانه برخورد کنند.
به یقین اگر اعضای حلقه در برگزاری برنامهها تلاش کرده، و دلسوزی و پیگیری
شما را در اجرای برنامههای اردو ببینند، هرگز در چنین مشکلاتی شما را
مقصر نمیدانند. پس لازم است که در برگزاری اردوها و مراسمات، از اعضای
مجموعه کمک گرفته، و جلساتی را برای گزارش دادن از تلاشهای مسئولین مجموعه
در اجرای برنامهها، برگزار کنید.
قطعاً اگر در اجرای برنامهها تقسیم کارکرده بودید، و افراد را مسؤول اجرای
بخشهای مختلف اردو میکردید، خود را مسؤول و میزبان میدانستند، و مانند
یک مهمان به شما انتقاد نمیکردند.
اما در چنین اتفاقاتی میتوانید بوسیله سرگروهها، مشکلات اردو را برای
اعضای مجموعه مطرح کرده، و برنامه جایگزینی برای اردو معرفی کنید. هنر
سرگروه در بیان مشکل و بعد از آن جذاب نشان دادن برنامه جایگزین ، مهم است.
مثلاً با هیجان و شور بفرمایید که در زمانی که مسئولین به مشکل برخورد
کردند، تصمیم گرفتند که برنامههای تفریحی اردو را در زمان و مکان بهتری
برگزار کنند. اگر قرار بود در اردو فوتبال بازی کنیم، انشاء الله زمین چمن
و فضای مناسبی برای این برنامه تهیه میبینیم و . . .
البته توجه داشته باشید که متربیان منتظر عمل کردن قولهای شما هستند پس
لازم است که برنامه جایگزین را بر طبق توانایی مالی مجموعه برنامهریزی
کنید. و این نکته مهم است که حتماً برنامه جایگزین ولو رفتن به پارک شهر و
جمعی غذا خوردن فراموش نشود. البته پیشنهاد میکنیم ، سعی کنید قولهای معین
با ساعت و تاریخ خاص ندهید. مثلاً بگویید در طی هفته آینده یک روز به گردش
میرویم.
در دلایل منتفی شدن اردو، دخالت عوامل معنوی را بیان کنید. اگر اردوی
زیارتی بود، مطمئناً ثواب زیارت نصیب اعضای مجموعه شده است، و البته باید
کمی هم به دنبال عوامل بی توفیقی گشت. و اگر اردوی تفریحی است ،که یقیناً
خیری در نرفتن آن بوده است.
در حدیث قدسی است که خداوند میفرماید: بندة
مؤمنم را در هیچ موقعیتی قرار نمیدهم ،و برای او هیچ حادثهای پیش
نمیآورم، مگر اینکه خیری در آن موقعیت برای او مقدر کردهام.
(کلینی، کافی،ج 2،ص61)