گاهی متربیان از معلمان خود گزارشهایی می دهند که متوجه می شویم که آن معلم دچار انحراف اخلاقی و یا اعتقادی است چگونه متربیان را در این زمینه راهنمایی کنیم؟

اولاً: باید متربیان را از غیبت و سخن‌چینی بازداشت و نباید احساس کنند که کار خوبی انجام داده‌اند که از دیگری گزارش داده‌اند، مگر در موارد علنی و آشکار. ثانیاً: اگر به هر طریق مشخص شد که معلّمی دچار انحراف اخلاقی یا اعتقادی است، باید به هر نحو ممکن به آن معلّم گوشزد شود تا خود به جبران اشتباه در تدریس یا رفتار خود بپردازد و کرامت او حفظ شود. اگر دسترسی به خود معلم ممکن نبود و یا تذکر به او اثری نداشت، باید کسانی را که در معرض انحرافات او قرار گرفته‌اند آگاه کرد. البته در این مرحله باید تا آنجا که امکان دارد حرمت و شأنیت معلّم برای شاگردانش حفظ شود و از راه‌هایی استفاده شود که آن حریم شکسته شود. در ضمن باید توجه داشت که اگر هیچ‌کدام از این مراحل جواب ندارد، مطلع کردن مدیر مدرسه و یا در مراحل بعدی مسئولان بالاتر آموزش و پرورش می‌تواند مؤثّر باشد؛ زیرا اگر آن مشکل و انحراف معلّم باقی بماند، خسارت‌های سنگین‌تری به او و شاگردانش وارد می‌شود.