مربیان حلقه های تربیتی وظایفی به عهده دارند که بسیار مهم و قابل توجه است و موفقیت طرح در گرو توجه مربیان به این رسالت هاست. مهمترین این وظایف به این شرح است:

1-برقراری رابطه عاطفی بین خود و هریک از اعضای حلقه به طوری که فردِ مخاطب مربی را نزدیک ترین دوست و محرم ترین فرد بداند.

2-تلاش برای ایجاد جوی صمیمی و عاطفی بین اعضای حلقه، به طوری که دیگر 10 انسان جدا از هم نباشد بلکه چنان به هم متصل شده باشند که با یکدیگر انس و الفت گرفته و به آسانی حاضر به جدایی نباشند.

3-برگزاری برنامه های پر شور و نشاط برای بچه ها، برنامه هایی همچون ورزش،مسابقه، تفریح، اردو و...(مخصوصا در دوران جذب)(برگزاری این برنامه ها تضمین حضور بچه ها در برنامه های حلقه است)

4-برگزاری جلسات رسمی (در دوران جذب حد اکثر هفته ای دوجلسه ) همراه با تماس برای جلسه، پذیرایی، حضورغیاب و ...که در این جلسات ابتدا 10 دقیقه قرآن تلاوت شود سپس 10 دقیقه داستان گفته شود و چند دقیقه هم به پرسش و پاسخ بگذرد.

5-حضور مداوم در مسجد و پایگاه(مثلا 5 شب در هفته) و تشکیل جلسات غیر رسمی با بچه های حلقه که خودشان داوطلبانه آن ساعت در پایگاه حضور یافته اند.

6-برقراری ارتباط خصوصی با تک تک بچه ها برای شنیدن مشکلات و مسائل آنها و پاسخ دادن به پرسش های آنها یا مطرح کردن مسائلی که آن فرد خاص دچار آنهاست... از طریق صبحت های خصوصی در مسجد...قدم زدن در مسیر منزل... تماس های تلفنی...دعوت از فرد برای انجام کاری خاص در کنار مربی و ....