علت بی انگیزگی نوجوانان برای حضور در حلقه ها چیست؟

حلقه‌‌‌های تربیتی، محل رشد افراد است، از آن جهت که گروه ظرفی است برای شکوفایی استعدادها و توانمندی‌ها تا سرگروه ضمن ارتباط با اعضا آن را در حرکت به‌سوی رشد و بالندگی یاری نماید؛ لذا نوجوان در این مرحله باید احساس نیاز و بعد از آن احساس رشد نماید. برای تحقّق این مهم، لازم است که مربی به موارد زیر ملتزم شود:
1. ایجاد جزم نسبت به موضوعات مورد نیاز؛ یعنی ارائه شناخت و تشخیص درست نسبت به مولّفه‌‌‌های تربیتی و سپس تعمیق این شناخت و رساندن آن به باور‌‌‌های قلبی.
2. فراهم‌نمودن مقدمات عمل؛ یعنی عزم بر آن فعل را در فرد ایجاد نماید و با به‌وجود آوردن انگیزه، تقویت آن و تبدیل به اراده، وی را به سمت عمل رهنمون سازد.
به صورت خلاصه، مراحل رشد به ترتیب ذیل است: 

سلامت نفس مربی

کسانی که در مصدر و بستر تربیت قرار می گیرند بایستی ابتدا به تربیت خود بپردازند. یک انسان تربیت شده قادر خواهد بود که بعنوان مربی نقش خود را خوب ایفا کند. در بیماری های ویروسی و واگیردار، معمولاً ما شخصی را که مبتلا به بیماری می باشد، از استفادة مشترک از وسایل منع می کنیم زیرا انتقال میکروب باعث بیمار شدن افرادی است که در آن محیط زندگی می کنند. در خانواده ای که پدری عصبانی، پرخاشگر، بدزبان یا مادری مضطرب، وسواسی و افسرده وجود دارد، مسلماً در روحیه فرزندان اثر منفی می گذارد. علی(ع) می فرمایند: «هر کس در مصدر تربیت قرار می گیرد قبل از پرداختن به تربیت دیگران ابتدا باید به تربیت خود بپردازد». خداوند در سوره تحریم فرموده است:
«یا أیها الّذین ءامنوا قوا أنفسکم و أهلیکم ناراً؛ ای کسانی که ایمان آورده اید خودتان و خانواده تان را از آتش دوزخ حفظ کنید».

رسول خدا(ص) می فرمایند: «بهترین شما کسی است که نسبت به خانواده اش نیک رفتارتر باشد و من نسبت به خانواده ام نیک رفتار تر هستم».