لازم نیست که شعائر دینى و تکالیف شرعى را بر جوانان تحمیل کرد که این کار،
عکسالعمل منفى دارد؛ بلکه کافى است که کانون مذهبى را به صورت جذّاب،
عرضه نمود و فضاى صمیمى و خوشایندى را فراهم کرد و در کنار هدایت، بر همدلى
تأکید ورزید. براى توفیق در ارتباط بین مسجد و جوان باید به همدلى برسیم.
وقتى جوان احساس کند که تنها از او اطاعت بیچون و چرا، انتظار داریم، چیزى
به نام پذیرش اتفاق نمیافتد.
همدلى نیازمند چند مسئله است:
1. درک جوان
واقعیت آن است که دوره جوانى اقتضائات خاصّ خود را دارد. جوانان به دلیل
ناپختگى، کمتجربگى، احساسات شدید و مشکلات بلوغ، به طور طبیعى خطاپذیرند و
از طرفى روحیه استقلالطلبى و ستیزهجویى، زمینه چالشها و تضادها را در
میان این قشر و بزرگترها بهوجود مىآورد. نحوه برخورد با مسائل جوانان،
بسیار ظریف و حسّاس مىباشد. بسیارى از مسئولان کانونهاى دینى و مساجد،
بدون توجّه کافى به واقعیّات دوران نوجوانى و جوانى و مشکلات ویژه آنان،
اقدام به واکنشهاى تند و افراطى مىکنند. چهبسا یک یا دو برخورد
نسنجیده و ناصواب، براى همیشه جوانان را از مساجد و عرصه تربیت دینى
دورگرداند.