انواع سائق های تربیتی :
1- تحسین:
یعنی پسندیده شمردن رفتاروعملکردفرد و واداشتن اوبه انجام اعمالی که باموازین اخلاقی واجتماعی همخوانی دارد.متزبی در برابر اعمالی که انجام می دهد نیاز دارد از مربیان و والدین خود بازخورد دریافت نماید.نیاز دارد بداند،آیا رفتارش درست بوده است یا نه. ستودن رفتارهای درست وشایسته، شاگرد را به تکرار آن عمل وامی دارد و تقبیح رفتار، مانع از ارتکاب مجدد آن می شود.
2- تقدیر :
زمانی که از شاگرد رفتاری می بینیم که انتظار و توقع انجام آن را از نظر سن و توانایی از او نداریم ، درچنین شرایطی از تلاش و کوشش او تقدیر وزحمات او را ارج نهاده وعملش را قدردانی می کنیم. البته تقدیر باید متناسب با تلاش وکار متربی باشد تا او با نگرش مثبت به آن رفتار بنگرد و آن را تکرار کند. این قدردانی در مقابل کارهای نیک فرد و کارهایی که ما خواهان تداوم آن هستیم باید صورت بگیرد. تشویق نمادی از تحسین و قدردانی از رفتارشایسته شاگرد است که او از آن احساس شوق ونشاط می کند." علما، ایجاد شوق وسرور در قلب انسان رادر سازندگی شخصیت اوتایید کردند.
"گروهی از مربیان و دانشمندان تعلیم وتربیت معتقدند که پاداش دادن به یک فرد وظیفه شناس بخاطر انجام وظیفه ، عوارض نا مطلوبی را بثمر می رساند بنابراین پاداش باید به گونه ای باشد که در متربی حالتی ایجاد نکند که منجربه عجب وغرور او گردد.