علاقه شدید اعضاء به سرگروه

اعضای حلقه ابتدایی به شدت به بنده علاقه دارند به طوری که اگر یک شب در نماز جماعت ویا مسجد حاضر نشوم آنها هم در مسجد نمی ایند ، چه راه حلی برای این قضیه دارید ؟

این موضوع که ایشان به شما علاقهمند می باشند بسیار فرصت خوبی است برای امر به معروف وشما می توانید از این فرصت استفاده کرده و برای آنها بیان کنید که فرد خاص اهمیت ندارد بلکه آنچه موجب محبت ایشان به شما شده است محبت شما به خداست و آنها نیز باید از طریق نماز جماعت و امثال آن ارتباط با خدا پیدا کنند. وهمچنین اهمیت حضور در مسجد وثواب آن را بیان کنید

روش های کلاس داری

مقدمه
  روش کلاس داری یکی از آن ابزارهای لازم برای شخص سرگروه در ایفاد مطالبی که بایستی به آن مخاطبین خودش منتقل بکند بسیار ضروری است، همین مسئله روش کلاس داری است البته کار سرگروه الزاما کلاس داری نیست بلکه کلاس داری جزئی و بخشی از فعالیت سرگروه است. لذا آن فنون و مهارت هایی که در مسئله تدریس و کلاس داری وجود دارد براحتی می تواند به کمک سرگروه بیاید و در انتقال مطالب و مفاهیم به مخاطبین خودش در هر رده سنی و گرایش فرهنگی که باشند کمک بکند. در این جلسه خدمت شما کلیت و مختصری ازآن ویژگی هایی که سرگروه به کمک آنها می تواند انتقال بهتر در مفاهیمش را داشته باشد خدمتتان عرض می کنم.

ارتباط با مخاطبین
اولین خصوصیت که فی الواقع در آن بعد تربیتی کار سر گروه هم مؤثر است علاوه بر اینکه تدریس را هم تدریس خوبی می کند مسئله ارتباط با مخاطبین است، آن اشخاصی که بعنوان گروه شما معرفی شدند، مثلا 20 نفر نوجوان یاجوانی که در گروه شما قرار دارند، اگر شما بعنوان مدرس یا سرگروه نتوانید با آنها ارتباط برقرار کنید مطمئنا آن مفاهیم تمام و کمال به آنها منتقل نخواهد شد. وقتی که شخص سرگروه با توجه به استعدادها و علائق و فرهنگهایی که مخاطبین دارند یک شناخت و تعاملی را برقرار می کند براحتی می تونه  تشخیص بدهد که چه کلمه ای را در چه جایی بایستی به کار ببره.

مهارت گروه داری(4)

چند تذکّر مهم:
1- قبل از شروع جلسات گروهی، فرصتی مناسب، برای تمرکز فکری و آرامش روحی داشته باشید و در ذهن خود یا در جایی تنها و در حال قدم زدن، مروری بر آن ‌چه می‌ خواهید بگویید داشته باشید. امام علی(ع) فرمود: «فَکِّرْ ثُمَّ انْطِقْ، قَدِّرْ ثُمَّ اقْطِعْ»، اول اندیشه وآنگهی گفتار. به قول سعدی: «اندیشه کردن که چه گویم، به از پشیمانی خوردن که چرا گفتم».
2-  پیش از ایراد سخن، مروری بر آن ‌چه خواهید گفت، داشته باشید.
3- به صورت متعادل صحبت کنید؛ نه خیلی تند، نه خیلی کند و خسته کننده.
4- با شیوه های مختلف مربوط به صدا، نگاه وحرکات  سعی کنید شنوندگان را همواره متوجه سخنان خود قرار دهید و اگر شنوندگان را خسته یا خواب آلوده یافتید، با بیان حکایت یا طرح سؤال یا شیوه‌ای دیگر، نشاط را به جلسه و افراد، بازگردانید.
5- بیش از وقت و مقدار مقرر، صحبت نکنید تا حاضرین خسته نشوند.
6- تا می ‌توانید، از حفظ و خارج از نوشته صحبت کنید.
7- خلاصه مطالب را در پایان به صورت نتیجه گیری بیان کنید.
8- از پراکنده گویی، پرچانگی و تفصیل ‌های ملال آور بپرهیزید.
9- هنگام سخن، به شنوندگان نگاه کنید و همه را زیر نظر داشته باشید.
10- از شوخی ‌های سبک و مطالب مبتذل و تعبیرات رکیک و زننده اجتناب کنید. رعایت عفت کلام، موجب جلب احترام مستمعین است و کلمات دور از نزاکت اخلاقی و سبک، در شأن سرگروه نیست و او را در نظرها پایین می آورد.

مهارت گروه داری(3)

عناصر صحبت‌های گروهی
در صحبت‌های گروهی، دو مورد مهم باید مورد توجّه قرار گیرد:
الف- شکل و فرم ظاهری بحث .
ب- محتوا و درونمایه‌ی بحث  .
در هر یک از دو محور فوق نیز، عواملی باید به کار گرفته شود تا صحبت را مؤثر سازد.آنچه در یک صحبت گروهی مورد نظر است، عبارت است از:
1-    اقناع و باوراندن مسأله به مخاطب (با برهان و دلیل).
2-    جلب توجّه شنوندگان به سخن (با آداب و احوال گوینده) .
3-    تأثیر گذاری کلام (با تحریک عواطف و برانگیختن نفوس) .
امّا اسکلت و مجموعه‌ی صحبت گروهی تشکیل می‌شود از:
1-    مقدّمه و بیان موضوع.
2-    پرداختن به موضوع اصلی.
3-    آوردن حکایات و تمثیل‌های مناسب.
4-    تنظیم شایسته و ترتیب مناسب مباحث .
5-    نتیجه‌گیری و پایان سخن . 

مهارت گروه داری(2)

بخش دوم : مهارت سخنوری در حلقه‌های تربیتی
«بیان مطالب به صورت کلامی»، یکی از مهم‌ترین شیوه‌های رساندن پیام و تربیت دیگران در کار فرهنگی و آموزشی است. سرگروه یا مربی که نتواند آموخته‌ها، اندوخته‌ها و اندیشه‌های خود را به صورت مطلوب، به دیگران منتقل کند، آن دانسته و اندوخته، بی ثمر می‌ماند.
کلام، بر دیگران تأثیر می‌گذارد. اگر سخن سرگروه یا مربی ، از ویژگی‌های فنّی و مهارت‌های لازم که در «فنّ خطابه» مطرح است، برخوردار باشد، تأثیر سخن را چند برابر می‌کند، هر کس بتواند سخن خویش را به طور مؤثّر و نافذ، در دل و جان مخاطبان بیشتری بنشاند، موفق‌تر است.
در حدیثی، از علی علیه السلام نقل است که:
«احسَنُ الْکَلامِ ما زانَهُ حُسْنُ النِّظامِ وَفَهِمَهُ الخاصُّ والعامُّ؛بهترین سخن آن است که نظام نیکو آن را آراسته باشد و خواص و عامه مردم آن را بفهمند.»شناخت این «حسن نظام»، چیزی است که در علم بلاغت و فن خطابه روشن می‌گردد.
از این رو، آنچه در این بخش از نظر شما می‌گذرد، نکاتی است که هم به شیوه‌های ایراد سخن در حلقه‌های تربیتی مربوط می‌شود، هم به کیفیّت تنظیم مطلب و هم تمرین‌های عملی و کسب مهارت‌های تجربی؛ به علاوه، از آن جا که معیار فهم و دانش هر کس از روی سخن و کیفیّت بیان او ارزیابی می‌شود، سزاوار است که «آداب سخن گفتنِ» نیک و شایسته را بیاموزیم. به قول سعدی:
تا مرد سخن نگفته باشد     عیب و هنرش نهفته باشد
و این ترجمه‌ی کلام علوی علیه السلام است که:«المرءُ مخبوءٌ تحتَ لِسانِه»
مولوی هم به همین نکته اشاره می‌کند:
آدمی مخفی است در زیر زبان     این زبان، پرده است بر درگاه جان
چون که بادی پرده را در هم کشید     سرّ صحن خانه شد بر ما پدید
کاندر آن خانه، گهر یا گندم است     گنج زر، یا جمله مار و کژدم است
یا بر آن گنج است و ماری بر کران     زان که نبود گنجِ زر بی پاسبان