در حلقه دانش آموزان اول دبیرستانی؛ متربیان درحلقه آرام و قرار ندارند...

در حلقه دانش آموزان اول دبیرستانی؛ متربیان درحلقه آرام و قرار ندارند، فرصت بیان مطالب به سرگروه را نمی دهند و با خنده، شوخی و صحبت ، تمرکز سرگروه را به هم می‌زنند، چگونه می توان با آنها ارتباط برقرار کرده و امر و نهی نمود؟

برای رسیدن به یک روش صحیح ارتباط با نوجوانان، لازم است ابتدا اطلاعات کافی دربارة دورة نوجوانی داشته باشید و از نیازها و آرزوهای این دوره آگاه باشید. نوجوانی غالباً به عنوان دورة میان کودکی و بزرگسالی تعریف می‌شود و به آن دوره انتقال می‌گویند. یعنی عبور از مرحله‌ای از رشد به مرحله دیگر، و همانگونه که تغییرات بدنی آرام پیش می‌رود، نگرش‌ها و رفتارها نیز تغییر می‌یابد. بعضی از نگرش‌ها که در کودکی اهمیت داشت در این دوره کمتر اهمیت دارد و نوجوان سعی دارد خود را مانند بزرگتر جلوه دهد. اما دراین میان هنوز شور و نشاط کودکی و جنب و جوش بچگی وجود دارد ، و نوجوان آماده بروز عکس ‌العملهای هیجانی و عاطفی است. در این دوره حساسیتها و زودرنجی‌ها بیشتر دیده می‌شود. خیال پردازی از دیگر ویژگی‌های این دوره است و نوجوان احساس می‌کند واقعیت‌های دنیای خارج در عالم خیال قابل دسترسی است. او در دوران بلوغ به مسائلی که آن سوی طبیعت وجود دارد، توجه می‌کند ومی‌خواهد پشت پرده را ببیند. از دنیای مادیات بگذرد و جهان آخرت، ایده آل‌های اخلاقی ومسائل غیرطبیعی را بشناسد. با این خصوصیاتی که عرض شد، مقداری از پاسخ را می‌توانید دریافت کنید. اما به طور خلاصه نکاتی را در مورد سؤال با توجه به مقدمه ، عرض می‌کنیم:

راههای جذب جوانان به مسجد و دین

راههای جذب جوانان به مسجد و دین 

برای جذب جوانان به دین و مسجد که نماد دین و دینداری است، مهم ترین و کلیدی ترین راه، ایجاد ارتباط عاطفى بین مسجد و جوان است.

توضیح آنکه: جوان، موجودى است عاطفى، زودرنج و شکننده. اگر با جوانان با صداقت و احترام برخورد شود، به سهولت مى‏ توان در این دوره از حیات در عمق دل و صفاى قلب او نفوذ کرد. پیامبر اکرم (ص) توصیه فرموده‏ اند: «بر شما باد به جوانان که قلب آنان رقیق‏ تر و آماده پذیرش خیر است. وقتى خداوند مرا براى انذار و بشارت مردم مبعوث کرد، سالخورده‏ ها با من مخالفت کردند، امّا جوانان با من پیمان بستند».

توجه: لازم نیست شعائر دینى و تکالیف شرعى را بر جوانان تحمیل کرد که این کار عکس العمل منفى دارد؛ بلکه کافى است کانون مذهبى را به صورت جذاب، عرضه نمود و فضاى صمیمى و خوشایندى را فراهم کرد و در کنار هدایت، بر همدلى تأکید ورزید. براى توفیق در ارتباط بین مسجد و جوان باید به همدلى برسیم. وقتى جوان احساس کند تنها از او گوش انتظار داریم چیزى به نام پذیرش اتفاق نمی افتد.

همدلى نیازمند چند مسأله است:

1. درک جوان: واقعیت آن است که دوره جوانى اقتضائات خاص خود را دارد. جوانان به دلیل ناپختگى، کم تجربگى، احساسات شدید و مشکلات بلوغ به طور طبیعى، خطاپذیرند و از طرفى روحیه استقلال‏ طلبى و ستیزه جویى، زمینه چالش‏ها و تضادها را در میان این قشر و بزرگ‏ترها به وجود مى‏ آورد. نحوه برخورد با مسائل جوانان بسیار ظریف و حساس مى‏ باشد، بسیارى از دست اندرکاران کانون‏ هاى دینى و مساجد، بدون توجه کافى به واقعیات دوران نوجوانى و جوانى و مشکلات ویژه آنان، اقدام به واکنش‏ هاى تند و افراطى مى‏ کنند و چه بسا یک یا دو برخورد نسنجیده و ناصواب، براى همیشه جوانان را از مساجد و عرصه تربیت دینى دورگرداند.