کادرساز نباشیم ، نمی مانیم

ما نباید همیشه به حفظ کردن وضع موجود بسنده کنیم بلکه باید با پیدا کردن راه حل های جایگزین ، زمینه را برای تغییر وضع موجود فراهم کنیم.

 

من فرهنگی هستم یا فکر می‌کنم فرهنگی هستم؟

تذکری در باره کار فرهنگی

امروز به لطف خدا همه فهمیده‌اند که نیاز به کار فرهنگی بیداد می‌کند.و الحمدلله همه هم می‌خواهند کار فرهنگی کنند و این کم نعمتی نیست، اما اولین کار در این مسیر کدام است؟

بارها در سال‌های گذشته با کسانی مواجه شده‌ام که می‌خواهند کار فرهنگی کنند، مثلا دوست عزیزی از شهرستانی تماس گرفته بود و سوال می‌کرد که برای معرفی شاعران انقلاب چه باید بکند؟ از ایشان پرسیدم که آیا خودت شاعران انقلاب را می‌شناسی؟ متاسفانه پاسخ منفی بود و جوابشان این بود که: خب! با شما تماس گرفته‌ام که از شما اسم برجسته ترین‌ها را بپرسم و برای معرفی شان در محیط‌هایی که می‌توانم اقدام کنم. جواب من به این بنده عزیز خدا این بود که شما اول برو و سعی کن خودت با این جماعت آشنا شوی و به تعبیری خودت نسبت به این موضوع معرفت پیدا کنی، بعد اگر دیدی که برای خودت جذاب است و به نظرت ارزش دارد که دیگران هم با شعر یا ادبیات انقلاب آشنا شوند، آن وقت فعالیت تبلیغی ات را شروع کن، چرا که اولین شرط معرفی این است که معرف باید معرفت نسبت به موضوع معرفی داشته باشد! من فرهنگی هستم پس کارفرهنگی می‌کنم، نه این که من فکر می‌کنم فرهنگی هستم، پس کار فرهنگی می‌کنم. اولین مخاطب کار فرهنگی من خود من هستم و اگر واقعا کار فرهنگی من بر من تاثیر بگذارد، آن گاه بر دیگری نیز تاثیر تواند گذاشت!

                                                         “فلیبداء بتعلیم نفسه قبل تعلیم غیره”