گاهی برخی متربیان علاقه زیادی به حضور در جمع های بزرگتر از سن خود دارند و در فعالیت ها(مثلا در اردوها) بیشتر از اینکه با جمع هم سن خود باشند با بزرگترها حشر و نشر دارند و در رفتار و گفتار جوری عمل می کنند(یا وانمود می کنند) که بزرگتر از سن خودشان است. گاهی این متربیان توانایی برقراری ارتباط موثر با گروه همسالان را ندارند و از جمع های همسالان می گریزند.

آیا این مورد مشکلی برای متربی محسوب می شود و مربی باید فکری بیاندیشد؟

برای آگاهی‌یافتن مربی به این ویژگی متربی، می‌بایست در دو محور برنامه‌ریزی و اقدام نماید: 

1. محور شناسایی توانمندی‌‌های فردی این متربی در حلقه با واگذاری مسئولیت‌‌های گروهی به فراخور آگاهی و توان وی.
2. محور شناسایی توانمندی‌‌های فردی این عزیز در خانواده با مشورت گرفتن از خانواده و ارزیابی نحوه تعامل اعضای خانواده با او. 

نحوه جمع‌بندی نتایج ارزیابی:
بعد از جمع‌بندی ارزیابی‌ها می‌توان در مواقع مناسب و با رعایت اصول اخلاق اسلامی در ارشاد متربیان، نقاط قوت و ضعف را به ایشان گوشزد نمود. 

الف) صورت ارزیابی مثبت
در صورتی که این فرد، واقعاً از چنین توانمندی‌هایی برخوردار باشد، از راهنمایی‌‌های بجا و صحیح حضرت‌عالی، بهره‌مند شده و قدرشناس موقعیت‌‌های ایجادشده برای او در فعالیت‌‌های گروهی خواهد بود و از آن به‌عنوان زمینه‌ای برای پیشرفت و تعالی استفاده خواهد نمود. در این صورت، شما نیز از استعدادهای نهفته، ایشان را فروگذار نفرموده‌اید.
ضمناً در این حالت، می‌توان از راهنمایی‌ها و تذکرات والدین نیز به خوبی بهره جست و بابت تربیت چنین فرزند برومندی از ایشان سپاسگزار بود. 

ب) صورت تعدیل‌بخشی به نظرات مورد ارزیابی
بعد از بررسی‌‌های انجام‌شده از ارزیابی عملکرد متربی در مسئولیت‌‌های واگذارشده، در صورت ثابت‌شدن مطلبی غیر از مدعای متربی و یا دور از واقعیت بودن قضاوت والدین درباره فرزند خود، جناب‌عالی می‌بایست با برنامه‌ریزی‌‌های میان‌مدت و بلندمدت، متربی را به خودش بشناسانید تا در حالت تعادل و واقع‌بینی قرار گیرد. 

تذکر:
1. یک مربی باید مراقب باشد که در حین عمل به برنامه‌ریزی خود، فقط به «تعدیل قضاوت‌ها» و «واقع‌نمایی توامندی‌ها» به متربی پرداخته و از تدابیر ناپسندی همچون «تحقیر» و یا به اصطلاح «مچ‌گیری» پرهیز نماید.
2. بعد از یقین حاصل‌کردن از میزان توامندی‌‌های متربی ـ با مشورت سرمربی ـ، والدین متربی را در جریان امر قرار دهید تا در راستای ارتقابخشی به توامندی‌‌های فرزندشان، با شما همکاری نمایند.
3. از نحوه حشر و نشر این قسم از متربیان با افراد بزرگ‌تر از خودشان غافل نشوید؛ زیرا همان‌طور که باعث ارتقای سطح فهم و درک نوجوانان می‌گردد، ممکن است که با انتخاب نادرست این افراد، موجبات انحطاط فکری و عاطفی وی نیز فراهم آید؛ لذا بدون اینکه نسبت به این موضوع، وسواس بیش از حد نشان بدهید، مراقب دوست‌گزینی‌‌های او باشید.
4. استمداد از خداوند متعال و اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السّلام را همواره مدّ نظر قرار دهید.