بزرگی و عظمت مربی ثمره تواضع و خلوص اوست، از این رو:

1 - هرگز کودکان و نوجوانان را خدمت کار خود ندانید .
2 - طوری سخت گیری نکنید که مجبور شوید آن را کاهش دهید .
3 - به شاگردان خود اجازه سخن گفتن و سؤال کردن بدهید .
4 - سخن شاگردان خود را بی مورد قطع نکنید .
5 - انتظار نداشته باشید که شاگردان از شما اطاعت کورکورانه داشته باشند .
6 - با کودکان و نوجوانان برخوردی متواضعانه و مناسب داشته باشید .
7 - تجربیات تدریسی خود را در اختیار دوستان خود قرار دهید .
8 - اوقات استراحت و زنگ تفریح دانش آموزان را نگیرید .
9 - تا آنجا که امکان دارد شاگردان را از کلاس محروم نکنید .
10 - کودکان و نوجوانان را طوری هدایت کنید که خودشان اعمال و کردارشان را کنترل نمایند .
11 - بیش از اندازه در کار شاگردان دخالت نکنید .
12 - به حرف شاگردان خود گوش دهید و حتی به تذکرات آنان توجه کنید .
13 - برای کودکان و نوجوانان کلمه «ساکت » ، «هیس » و مانند آن را زیاد بکار نبرید .
14 - از شاگردان خود نخواهید که همواره سکوت باشند و هیچ حرفی نزنند و هیچ حرکتی از خود نشان ندهند .