امروزه روان‌شناسان اسلامی ثابت کرده اند چنان چه چشم و گوش فرد به گناه آلوده نشود، در انجام کارهای عبادی و نیز زندگی با دیگران موفق تر خواهد بود.
دکتر مرتضی آقا تهرانی می‌فرماید:
 گاه درمان و از بین بردن این خواطر ذهنی اگر محال نباشد، پانزده سال به طول انجامد.بنابراین خودسازی بر دیگر سازی مقدم است و باید از خود شروع کنیم تا بتوانیم بر دیگران تأثیر گذار باشیم.

فیلم و عکس

دیدن برخی از فیلم‌ها که از صحنه‌های عشقی و آلوده به مسائل شهوانی برخوردار است، ولو با مجوز مسؤولان باشد، برای هیچ فردی مناسب نیست، چه رسد به فرزندان ما.
برخی از آثار فیلم‌ها که در روحیّات کودکان ما اثرگذار است، عبارتند از:
یادگیری الفاظ رکیک، آشنایی با روابط عاشقانه، ایجاد ترس و وحشت، آموزش خشونت‌های رفتاری و پرخاشگری، گرایش به پوشش‌های مختلف، یادگیری برخی از شیوه‌های اعمال خلاف مانند دزدی، قتل، فرار، آدم ربایی، فریب، مردم آزاری، قمار، درگیری‌ها و....

اتاق دختر و پسر ما، نباید با عکس‌های برهنة ورزش‌کاران پرورش‌اندام و یا هنرپیشه‌های زن با وضعیت کذایی، تزیین شود. جداسازی عکس‌های مرد و زن از یک دیگر و داشتن آلبوم‌های جداگانه، می‌تواند در تربیت صحیح و هدایت غریزة جنسی فرزندان نقش مهمی‌داشته باشد.

موسیقی

در مورد استفاده از موسیقی نیز باید توجه داشت که از شعر، ریتم و آهنگ مناسبی برخوردار باشد. موسیقی مبتذل که خواننده، آهنگ و یا شعر آن مناسب مجالس لهو ولعب باشد، زمینه ساز آشفتگی روحی، تحریک و انحراف جنسی خواهد بود.
از عوارض موسیقی مطربی و غنایی می‌توان به این موارد اشاره کرد:
خفّت، سبکی و سستی به همراه غم و شادی افراطی که مجموعاً موجب ضربات روحی و تحریکات جنسی در آدمی می‌گردد.ضررهای روحی و جسمی موسیقیِ غنائی، بسیار قابل توجه است؛
برخی از آنها عبارتند از:
تضعیف اراده و اعصاب، افسردگی، اتلاف وقت، کوتاهی عمر، بی تفاوتی به ناموس،‌ضعف قوای بینایی و شنوایی، روی آوردن به فحشا و خودکشی، مرض ماتی، مرض سیکلوتیمی، فشار خون و..... .
هیچ یک از انبیای عظام و ائمه اطهار (ع) و نیز بزرگان دین که حافظ، حامی و الگوی کمال انسانی بوده اند، موسیقی را برای تربیت روح توصیه نکرده و بدان توجهی نداشته اند.