مربی باید در تربیت، صبر و حوصله داشته باشد وگرنه به هدف تربیت نمی رسد. با بی صبری و کم صبری نمی توان امر تربیتی انجام داد. کار تربیت همانند کار باغبان و زارع است. همان گونه که باغبان باید صبر و حوصله داشته باشد، مربی هم باید صبر و حوصله داشته باشد، چون تربیت در ظرف زمان مشخصی به نتیجه می رسد. شما اگر عجله کنید نه تنها به نتیجه نمی رسید بلکه محصول زحمات  شما از بین خواهند رفت.

صبر و سعة صدر یکی از ارزش های اخلاقی یک مسلمان است. یک مربی مسلمان باید آراسته به صبر و سعة صدر باشد.

حضرت موسی (ع) وقتی می خواهد رسالت بزرگ خود را شروع کند از خدا سعة صدر درخواست می نماید: «ربّ اشرح لی صدری؛ 1پروردگارا سینه ام را گشاده کن». علی(ع) نیز می فرمایند: «ابزار ریاست سعة صدر است». خداوند در قرآن بیشتر ارزش های معنوی را در کنار صبر ذکر کرده است که به چند نمونة آن اشاره می کنیم:

1. عمل صالح: «الّا الذّین صبروا و عملوا الصالحات»2
2. شکر: «صبّارٌ شکورٌ»3
3. توکل: «و الذین صبروا و علی ربّهم یتوکّلون»4
4. نماز و روزه: «استعینوا بالصّبر و الصّلوة»5
5. حق: «و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصّبر»6
گاهی مربی به خاطر کم صبری و کم حوصلگی نسبت به متربی به نوعی برخورد می کنند که روان او را خدشه دار می نمایند.
گاهی یک کلمه حرف زشت و پیام منفی باعث تحقیر شخصیت متربی می شود. یکی از راه های برقراری ارتباط سالم با متربی داشتن حوصله و صبر است، چون عدم سعة صدر باعث می گردد آستانة تحمل متربی پایین بیاید.

مهم ترین ویژگی پیامبر اسلام (ص) صبر و سعة صدر حضرت در مقابل مشکلاتی بود که حضرت با آن مواجه بودند. خداوند اجری بی حساب برای صابران در نظر گرفته است: «إنّما یوفّی الصّابرون أجرهم بغیر حسابٍ»
لذا خداوند به پیامبر اسلام امر می کند:
«فاصبر کما صبر اولوالعزم من الرسل و لا تستعجل لهم؛ ای پیامبر صبر کن همچنان که پیامبران اولوالعزم صبر کردند و برای عذاب آنها (مردم) عجله نکن».

تشویق کردن، ایجاد انگیزه و رغبت، همراهی و همدلی با متربی نیازمند حوصلة زیاد است.